"Ten świat opiera się na coraz bardziej niewidocznym terrorze władzy. Obecnym zarówno w polityce, mediach, biznesie, jaki i w medycynie czy genetyce. "- Pedro Almadovar

Nie wiem czy się chwaliłam? Ale pewnie nie… otóż kupiłam sobie butki, w prawdzie już jakiś czas temu ale są. Nowe skórzane, co tu dłużej opowiadać, wyglądają tak:

Zamieściłam tyle zdjęć bo nie mogłam się zdecydować które najładniejsze.

Druga moja radość, to… udany experyment. Otóż zastanawiał mnie efekt zmieszania bitej śmietany z budyniem. I muszę przyznać, że dobrze, że nei posłuchałam Robercika, bo efekt dobry. Co prawda muszę nad ciastem „popracować”, i Was drodzy czytelnicy poczęstować:

Pani po setery miała być rano, a już południe mija i nawet telefonu…. Z jednej strony to lepiej że doba mija, i pobyt się przedłuża i więcej kasy wpadnie, ale z drugiej strony mogła by dać znać… po za tym najprawdopodobniej jutro Rodziak zawita, więc wolałabym, żeby on sam był. Bo coś mi się zdaje, że bez awantury by nie przeszło… Rodziak jest piękny i kochany, jednak do psów to bandyta, i zbój! Koty nawet lubi. Pamiętam jak Opiłek był chory i Rodo opiekował się nim, martwił się o niego… ah… jak pies z kotem powiecie…

 a jak Rodo trafił jak już Piłeczka nie było, to wiecie, że Rodo płakał za Opiłkiem? tak tak…

Tęsknie za Opiłkiem… pewnie nie jedna osoba zakpi sobie, zaśmieje się z tego. Ale ja nie widzę w tym niczego nie stosownego. Myślę że chyba każdy stracił jakąś bliską osobę dziadek (też straciłam, a byli to wspaniali ludzie… przynajmniej tak zapamiętałam), babcia… różnie bywa, więc dlaczego smutek po utracie zwierzęcia jest tematem tabu?

Widziałam w jakimś programie, że gdzieś tam w Ameryce jest taki zakład i gro ludzi wypycha swoje zwierzęta. Widziałam nawet przypadek, że w zamrażarce ktoś trzymał zwłoki swojego zwierzaka.

Ciężko się pogodzić ze stratą; zwłaszcza, gdy była to bliska istota, więc jakie tu znaczenie ma gatunek? Skoro płacz po rodzicach, dziadkach członkach rodziny znajomych, przyjaciół, a nawet celebrytów, czy innych ważnych osób jest uzasadniony? A strata zwierzęcia nie, zastanawiam się dlaczego?

Często brakuje mi tego by pogłaskać kota, przytulić, pocałować w łepek, pogłaskać po uszku, tak jednym palcem (mają tam takie fajne futerko)…

Ja zapamiętałam Opiłka tak: