"wachanie jest ziarnem porażki" - Mijamoto Musashi

Robert w dalszym ciągu nie dał ani grosza. Nie wiem, czy coś po za nim samym go obchodzi. Był zaskoczony, gdy mu powiedziałam, że cześć opłat porobiłam, powiedział, ze myślał, że będę czekała na jego pieniądze. Brakuje mi na jeden rachunekL nie mam pomysłu jak zdobyć pieniądze, dalej rozsyłam aplikacje…

Robert, pieniędzy nie da tego jestem raczej pewna! W domu nie sprząta, prawie w ogóle. Do domu dawno nic nie przyniósł, więc w lodówce po za światłem nie ma nic – nie licząc resztek: mleka, musztardy, i jakiegoś sosu… chodź i to niedługo się skończy. Nie zamierzam niczego kupować do jedzenia, bo dlaczego ja mam go żywic?! Ja naprawdę nie mam pieniędzy. A on jako facet powinien się poczuć. Swoją drogą nie wiem jak mu nie wstyd, jako ukochany synuś mamusi iść do niej po pieniądze, i jedzenie zwłaszcza, że czternastego kwietnia będzie miał pięćdziesiąte pierwsze urodziny!

Tak więc Robert, nie płaci, jedzenia nie przynosi… nie sprząta. Ale pieniążki ma skoro ma zawsze co palić...

Za to się otworzył… wyznał mi, że jest chory półtorej roku temu wykryto u niego atrofię. („Atrofia (stgr. ἀτροφία atrophia), zanik, wiąd – stopniowe zmniejszanie się objętości komórki, tkanki, narządu lub części ciała. Wyróżnia się zanik fizjologiczny i patologiczny.” – źródło: wikipedia. Roberta podobno dopadły dwie:

- atrophia e compressione (np. w obrębie kości z powodu naczyń

- z odnerwienia, atrophia neurotrophica (np. mięśni, atrophia musculorum).

Mówił, że zostało mu rok, może pół roku życia. Poprosił mnie bym mu nigdy już więcej nie mówiła, że wygląda jak trup…

Jak leżeliśmy w łóżku poprosił o szklankę wody, mówił, że jest osłabiony…

Rano o 8 obudził mnie sms od Sylwii: „Hej! Proszę tylko nie pisz, że wczoraj Robert nie przyniósł Ci obiecanej kasy. Wiesz co o tym wszystkim bym sądziła… jednym słowem naiwność i głupota” zrobiło mi się tak potwornie głupio i wstyd…  gdy wstałam zjadłam śniadanko, poszperałam po necie i zleciało… było po dwunastej gdy Robert wstał… żalił się że słabo się czuje, i czy ja wiem, że on nie powinien pracować? Powinien iść na rentę tylko, że z renty to by się nie utrzymał. Tja….

Żalił się, że słabo się czuje i boi się, że to kolejny etap choroby.

Dzwoniłam do koleżanki, pokładałyśmy się ze śmiechu… powiedziała mi że oby tak nie było, że jak będę mu kazała się wynosić to omdleje… bo mąż jej koleżanki, jak ona chciała od niego pieniądze lub się źle działo to mdlał… raz nawet wezwała pogotowie, ale w porę zauważyła, że on obserwuje jednym okiem… co za beka. Chodź gdyby mi Robert robił takie sceny to by to śmieszne specjalnie nie było.