Snów nie ma - jest rzeczywistość". M. Bułhakow

r@ się nie odzywa. Dobrze, bo przynajmniej mam spokój. Co czuję? W sumie nic. Sama jestem zdziwiona, że nie ma we mnie tęsknoty, bólu i innych uczuć towarzyszących wcześniejszym rozstaniom. Tylko ciekawią mnie te te słowa kocham na zakończenie. Ale i tak to bez znaczenia, teraz.

Dziś skończyłam szkolenia i jutro pierwszy dzień pracy mojej. Nie wiem nie jestem przekonana do tej pracy, oczywiście będę się starała, ale będę szukała dalej.

Wracając odwiedziłam Amelkę, było baaardzo wesoło z tego kretyna. Poszukiwacza opiekunki, który jeszcze się do mnie odezwie ni z tego ni z owego, bo honorowy to to on nie jest, palant. Agnieszka mówi, że odezwie się i będzie wciskał kity: że kocha i zapomnieć nie może, albo inne bzdury. Alicja mówi, że szybko wróci bez kasy będzie, i żadnych smsów ani nic nie będzie tylko po prostu się pojawi i tyle.

Dziś zadzwoniłam do cioci z życzeniami urodzinowymi, generalnie nie chciała ze mną rozmawiać, w ogóle mnie zlewała, było mi tak przykro, ze żałowałam że w ogóle zadzwoniłam. Pytała co u mnie to mówię, pytam co u nich a ona, że choroba. To wydusiła, że moja mama dzwoniła i informowała mnie. Pytała czy byłam w odwiedzinach u nich. A ja że nie. Ogólnie żałuję ze dzwoniłam do cioci, gafa gafą, ale…