[...] noc po­siada tę ma­giczną moc na­dawa­nia cech nieod­wra­cal­ności i mon­strual­ności na­wet naj­mniej­szym rzeczom [...]. - José Saramago

Kupiłam sobie magnez i witaminę B kompleks. Biorę już kolejny dzień i faktycznie jakaś taka spokojniejsza jakby jestem. Dziele się tym dobrem także z Robertem, i mówi, że na niego też pozytywnie wpływa.

Zauważyłam, że przed dzisiejszą rozmową kwalifikacyjną mniej się denerwowałam. Chodź lepiej by chyba było jakbym rano zażyła…

No spotkanie oceniam przyjemnie… nawet bardzo. Młody człowiek, kilka lat młodszy ode mnie grzebiąc w laptopie w miarę luźno ze mną rozmawiał. Spotkanie odbyło się w kawiarni przy cafe latte…  tak więc w miarę miło, chodź ja nerwus się kapkę stresowałam. Ah… rozmowa dwuetapowa… wybrani… a znalazłam się w garstce 7 osób… z których ma być wyłoniona garstka szczęśliwców którzy będą mieli zaszczyt rozmowy z jakimś kierownikiem regionalnym… Czyli na dobrą sprawę nic nie wiem do piątku… jak mi robota potrzebna od razu. A temu gościowi pracownik… chore za prawdę te rekrutacje…

Z rozmowy poszłam oglądać domofony, okazało się, że w moim mieście o pare złotych są tańsze…

Odnośnie domofonów… otóż ten ”emeryt” otwarcie powiedział, że mi nie da numeru do firmy zajmującej się domofonami… na drugi dzień, a był to chyba wtorek przypadkiem trafiłam gościa z tej firmy. Przypadkiem bo wezwała go sąsiadka której też zespół się domofon… żal normalnie i jakieś kuriozum… nie no dziwne zachowanie sąsiadki (by mi nie dać numeru telefonu nie otwierała mi drzwi, i udawała że jej nie ma. Podchodząc do drzwi słyszałam, że ktoś w domu jest jak pukałam, i dzwoniłam wszystko milkło…) darła się na mnie, że cały dzień na działce siedziała… tylko po co darcie ryja…

Pojechałam załatwić zdjęcia do dowodu, by dowód załatwić… L4 swoje odebrałam ale przez kolejkę w przychodni niestety bym i tak nie zdążyła do kadr podrzucić…. Więc załatwiłam zdjęcie… nienawidzę chodzić do fotografa… wydaje mi się, że nie ładnie wyszłam jednak za kilka lat to samo zdjęcie wydaje się ładniejsze. Nie wiem na czym to polega…

Czekałam długo w urzędzie miasta, ale w końcu doczekałam się i za czwartym podejściem (wizytą) w końcu udało mi się złożyć wniosek. Wow. Do miesiąca trwa wyrabianie. Podobno po dwóch już mogę dzwonić i pytać czy już….

   Dostałam kundla. Mieszaniec okazał się owczarkowatym (niemieckim). Zachowuje się jak owczarek, i oczywiście jak każdy pies zakochany w Roberciku.

Jutro mam dostać szczeniaka cane corso i buldoga angielskiego. Już się nie mogę doczekać…. Trochę się boje co sąsiedzi powiedzą, i czy znowu na policje będą dzwonić? Ale z drugiej strony chleba mi nie dadzą. I kolejne: nigdzie nie ma norm ile zwierząt można trzymać, po za tym kilka dni… będą trzy później cztery psy… to chyba najwięcej w całej mojej historii. Spokojnie, pożyjemy zobaczymy. w razie czego, dobrze, że jest Robert pomoże mi w spacerowaniu z psiakami. Bo tak samej to ciężko z trzema czy czterema…

Samej to można z jednym…